Artur
No 89
Myśl która przebiega przez morze
Zawsze ląduje przy Tobie
Los steruje tak dobrze
Niczym wielki żeglarz
Przez ocean wspomnień
Niepokój który dogania horyzont
Zawsze dociera do Ciebie
Potem gaśnie za nim jak słońce
Jak blask świec
Ulatując z biciem naszych serc
Pamięć która opada jak mgła
Ciągle otula mnie w Tobie
I ciągle nie daje mi zasnąć
Nie pozwala żyć spokojnie
Kiedy się skrapla jak słona łza
I patrzę co noc
W czerń Twoich włosów
I tonę w nich
Zanurzając spokój
I widzę każdego dnia
Nieprzebytą głębię Twoich oczu
I wiem, że tylko Ty
Możesz dać mi rozkosz
A na końcu spokój
